ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர்

Ishwar Chandra Vidyasagar in Tamil

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர்

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர் வங்காளத்தைச் சேர்ந்த ஒரு அறிஞர், ஆசிரியர், எழுத்தாளர் மற்றும் கொடையாளர் ஆவார். அவர் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க ஆர்வலர் மற்றும் சிந்தனையாளராக இருந்தார். புகழ்பெற்ற அறிஞர் மற்றும் சீர்திருத்தவாதியாக, அவரது சிந்தனைகள் இந்திய மற்றும் மேற்கத்திய கொள்கைகளை உள்ளடக்கியது. அவர் சமஸ்கிருதக் கல்லூரியின் முதல்வராக இருந்தார், மேலும் வேத அறிவின் மீதான புரோகித ஏகபோகத்தை முடிவுக்குக் கொண்டுவரும் தனது இலக்கை அடைய சமஸ்கிருதக் கல்லூரியை பிராமணரல்லாதவர்களுக்குத் திறந்தார்.

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர் யார்?

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர், இயற்பெயர் ஈஸ்வர் சந்திர பந்தோபாத்யாய், பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் இந்திய கல்வியாளர் மற்றும் சமூக சீர்திருத்தவாதி ஆவார். கல்வி மற்றும் சமூக நலனில் அவர் ஆற்றிய ஆழ்ந்த பங்களிப்புகளுக்குப் புகழ்பெற்ற இவர், "வித்யாசாகர்" என்று போற்றப்படுகிறார், அதாவது "அறிவின் பெருங்கடல்". வித்யாசாகரின் வாழ்க்கை அறிவுசார் ஞானம் மற்றும் சமூக மேம்பாட்டிற்கு எடுத்துக்காட்டுகிறது.

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகரின் ஆரம்பகால வாழ்க்கை

1820 ஆம் ஆண்டு, ஈஸ்வர் சந்திர பந்தோபாத்யாய் ஹூக்ளி மாவட்டத்தின் பிர்சிங்கா கிராமத்தில் ஒரு பெங்காலி இந்து பிராமண குடும்பத்தில் பிறந்தார்.

அவரது தந்தையின் பெயர் தாக்கூர்தாஸ் பந்தோபாத்யாய், மற்றும் அவரது தாயார் பெயர் பகவதி தேவி.

அவரது குடும்பம் ஏழ்மையானதாக இருந்ததால், நிதி ரீதியாக சாத்தியமான முறையில் தனது படிப்பை முடிக்க அனுமதிக்கும் வசதிகளை அவரால் வாங்க முடியவில்லை.

இந்த சவால்கள் இருந்தபோதிலும், அவர் அனைத்து கல்வித் தேர்வுகளிலும் சிறந்து விளங்கினார், இதன் விளைவாக பல உதவித்தொகைகளைப் பெற்றார்.

கிராமப் பள்ளியில் படித்த பிறகு, அவர் மேற்படிப்புக்குச் சென்றார். பகுதிநேர ஆசிரியர் பணியையும் மேற்கொண்டார்.

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகரின் பங்களிப்புகள்

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர் இந்தியாவின் மிகச்சிறந்த சமூக சீர்திருத்தவாதி. தத்துவம் மற்றும் கல்வித் துறைகளிலும் அவர் சமமான முக்கிய பங்களிப்பைச் செய்தார். குறிப்பாகப் பெண்களுக்கான கல்விக்காக அவர் வாதிட்டார். 19 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் பெண்களுக்கான பல்வேறு பள்ளிகளை அவர் நிறுவினார்.

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகரின் சில முக்கிய பங்களிப்புகள்:

கல்விக்கான பங்களிப்பு

பழைய கல்வி முறையை முற்றிலுமாக மாற்றியமைத்த பெருமை வித்யாசாகருக்குச் சொந்தமானது.

அவர் சமஸ்கிருதக் கல்லூரியில் படிக்கும் போது, ​​கல்வி முறையில் புதிய கருத்துக்களை அறிமுகப்படுத்தினார்.

சமஸ்கிருதக் கல்லூரியில் சமஸ்கிருதத்துடன் கூடுதலாக ஆங்கிலம் மற்றும் வங்காள மொழியையும் பயிற்றுவிக்கும் மொழியாகச் சேர்த்தார்.

வேத சாஸ்திரங்கள் மற்றும் பண்டைய பாரம்பரிய கல்வியுடன், ஐரோப்பிய வரலாறு, தத்துவம் மற்றும் அறிவியல் வகுப்புகளையும் கற்பித்தார்.

இரு உலகங்களிலும் சிறந்ததைப் பெறுவதற்காக, பல்வேறு பாடங்களைத் தொடருமாறு அவர் மக்களை வலியுறுத்தினார்.

சமஸ்கிருதக் கல்லூரியில் சேருவதற்கான விதிகளையும் அவர் மாற்றினார், இதன் மூலம் பிராமணரல்லாத மாணவர்கள் புகழ்பெற்ற சமஸ்கிருதக் கல்லூரியில் சேர முடிந்தது.

அவரது படைப்புகளான ' உபக்ரமோனிகா ' மற்றும் ' பைகரன் கௌமுடி ' மிகவும் பிரபலமானவை.

இந்தப் புத்தகங்களில், சிக்கலான சமஸ்கிருத இலக்கணத்தை எளிதில் புரிந்துகொள்ளக்கூடிய வங்காள மொழியில் மொழிபெயர்த்தார்.

கல்கத்தாவில் முதன்முறையாக, சேர்க்கை கட்டணம் மற்றும் கல்விக் கட்டணங்கள் பற்றிய யோசனையை அவர் கருத்தியல் செய்தார்.

பயிற்றுவிப்பாளர்களைப் பயிற்றுவிப்பதற்கும் கற்பித்தல் முறைகளில் நிலைத்தன்மையை உறுதி செய்வதற்கும் அவர் சாதாரணப் பள்ளியை நிறுவினார்.

சமூகத்திற்கான பங்களிப்பு

விதவை மறுமணம்

அவரது சமூக சீர்திருத்த முயற்சிகள் பெண்களுக்கு அதிகாரம் அளிப்பதை மையமாகக் கொண்டிருந்தன, மேலும் அவர் குழந்தை திருமணத்தை முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்கும் விதவை மறுமணத்தை ஊக்குவிப்பதற்கும் தனது வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தார்.

ராஜாராம் மோகன் ராயின் (1772–1833) மாபெரும் சீர்திருத்த மரபை, விதவை மறுமணத்தை ஆதரிக்க பண்டைய விளக்கங்கள் மற்றும் வேதங்களைப் பயன்படுத்தி, சதி ஒழிப்புக்கு ராய் செய்ததைப் போலவே, அவர் தொடர்ந்தார்.

விதவைகள் மீதான துஷ்பிரயோகம் குறித்து வித்யாசாகர் எழுதிய இரண்டு தொகுதிகள் மாநிலத்தில் குறிப்பிடத்தக்க சமூக மாற்றத்திற்கான அடித்தளமாக அமைந்தன.

10 வயதுக்குட்பட்ட சிறுமிகளை திருமணம் செய்து வைக்கும் நடைமுறையை ஆதரித்த தர்ம சாஸ்திரங்களை அவர் கடுமையாக விமர்சித்தார், மேலும் அவர் சமூக, ஒழுக்க மற்றும் சுகாதாரக் கவலைகளையும் மேற்கோள் காட்டினார்.

"ஸ்மிருதி" இலக்கியத்தின் முழுப் பகுதியும் விதவைகள் மறுமணம் செய்வதைத் தடை செய்யவில்லை என்பதை அவர் நிரூபித்தார் (சூத்திரங்கள் மற்றும் சாஸ்திரங்கள்).

விதவை மறுமணம் குறித்த வித்யாசாகரின் ஆரம்பகால வங்காள துண்டுப்பிரசுரங்களால் இந்து சமூகம் பெரிதும் கிளர்ந்தெழுந்தது.

இதேபோல், 2,000 பிரதிகள் விற்றுத் தீர்ந்த ஒரு வாரத்திற்குப் பிறகு, மற்றொரு 3,000 பிரதிகளின் மறுபதிப்பு நீடிக்கவில்லை. அந்த நேரத்தில், ஒரு புத்தகம் அவ்வளவு பிரதிகள் விற்றதில்லை.

" இந்து விதவைகளின் திருமணத்திற்கான அனைத்து தடைகளையும் நீக்கி, அத்தகைய அனைத்து திருமணங்களின் பிரச்சினையையும் செல்லுபடியாகும் என்று அறிவிக்க ஒரு சட்டத்தை நிறுவுவதன் ஞானத்தை கருத்தில் கொள்ள வேண்டும் " என்று அக்டோபர் 14, 1855 அன்று வித்யாசாகர் இந்திய அரசாங்கத்திடம் மனு செய்தார்.

வித்யாசாகரால் ஈர்க்கப்பட்டு, சில இலக்கியவாதிகள் வங்காளத்திலும் வெளிநாட்டிலும் விதவை மறுமணத்தை ஊக்குவிக்கும் நாடகங்களை உருவாக்கினர்.

சட்டம் XV என்றும் அழைக்கப்படும் இந்து விதவைகள் மறுமணச் சட்டம், ஜூலை 16, 1856 அன்று நிறைவேற்றப்பட்டது.

1864 ஆம் ஆண்டு ஒரு சரஸ்வத் பிராமண விதவையை மறுமணம் செய்து கொள்ளும்படி சம்மதிக்க வைப்பதில் ஜோதிபா பூலே வெற்றி பெற்றார்.

வித்யாசாகர் எழுதிய விதவை மறுமணம் குறித்த புத்தகம் 1866 ஆம் ஆண்டு விஷ்ணு சாஸ்திரி பண்டிட் அவர்களால் மராத்தியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது.

பலதார மணத்திற்கு எதிரான பிரச்சாரம்

விதவை மறுமண இயக்கத்திற்கு கூடுதலாக பலதார மணத்திற்கு எதிராகவும் வித்யாசாகர் பிரச்சாரம் செய்தார் .

1857 ஆம் ஆண்டில், பர்த்வான் மகாராஜா, குலின் பிராமணர்களிடையே பலதார மணத்தை கட்டுப்படுத்தக் கோரி அரசாங்கத்திற்கு ஒரு மனுவைத் தாக்கல் செய்தார், அதில் 25,000 பேர் கையெழுத்திட்டனர்.

சிப்பாய்களின் கிளர்ச்சி இந்த மனு மீதான நடவடிக்கையை ஒத்திவைக்க கட்டாயப்படுத்தியது, ஆனால் வித்யாசாகர் 1866 இல் ஒரு புதிய மனுவைத் தூண்டினார், இந்த முறை 21,000 பேர் கையொப்பமிட்டனர்.

புகழ்பெற்ற பகுத்தறிவாளர் வித்யாசாகர் 1870களில் பலதார மணம் குறித்து இரண்டு சிறந்த விமர்சனங்களை எழுதினார்.

பலதார மணம் புனித நூல்களால் அங்கீகரிக்கப்படவில்லை என்பதால், சட்டத்தின் மூலம் அதை ஒழிப்பதில் எந்த ஆட்சேபனையும் இருக்க முடியாது என்று அவர் அரசாங்கத்திடம் வாதிட்டார்.

குழந்தை திருமணத்தை ஒழித்தல்

19 ஆம் நூற்றாண்டின் இந்திய சீர்திருத்தவாதியான வித்யாசாகர், குழந்தை திருமணத்தை பெண்களின் கல்வி மற்றும் ஆரோக்கியத்திற்கு தடையாக இருப்பதைக் குறிக்கும் ஒரு தீமை என்று கடுமையாக எதிர்த்தார்.

ஆகையால், அதிக குழந்தை இறப்பு மற்றும் விதவைத்தனம் உள்ளிட்ட இளவயது திருமணங்களின் தீமைகள் குறித்த விழிப்புணர்வை மக்களிடையே ஏற்படுத்துவதற்காக, துண்டுப்பிரசுரங்கள், மனுக்கள் மற்றும் பொது உரைகள் மூலம் அவர் அயராது பிரச்சாரம் செய்தார்.

வித்யாசாகர் தனது ஆதரவின் மூலம் பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ அரசாங்கத்தில் செல்வாக்கு செலுத்தினார், மேலும் 1891 இல் நிறைவேற்றப்பட்ட ஒப்புதல் வயதுச் சட்டம், பெண்களின் திருமணத்திற்கான குறைந்தபட்ச வயதை 10 இலிருந்து 12 ஆக உயர்த்தியது.

குழந்தை திருமணம் அறியாமையையும் வறுமையையும் நிலைநிறுத்துவதாக அவர் உணர்ந்தார், மேலும் பெண்களுக்கு அதிகாரம் அளிப்பதற்கும் இந்த நடைமுறையை ஒழிப்பதற்கும் பெண் கல்வி ஒரு வழிமுறையாக வாதிட்டார்.

பழமைவாத இந்து சமூகத்தின் எதிர்ப்பை எதிர்கொண்ட போதிலும், வித்யாசாகரின் பணி திருமணத்தில் சம்மதம் மற்றும் முதிர்ச்சியின் அடிப்படையில் மேலும் சீர்திருத்தத்திற்கான அடித்தளத்தை அமைத்தது.

தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினருக்கான ஆதரவு

கல்வியாளர் ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர் கல்வி என்பது பிறப்புரிமை என்றும், அறிவுக்கான அணுகல் சாதியின் கட்டுகளிலிருந்து விடுபட வேண்டும் என்றும் நம்பினார், அப்போதுதான் தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினர் தங்கள் தளைகளிலிருந்து விடுபட முடியும்.

சாதி அமைப்பின் கடுமையான பிளவுகளை அவர் விமர்சித்தார், தகுதி அடிப்படையிலான வாய்ப்புகளை ஆதரித்தார், மேலும் கீழ் சாதியினரை இழிவுபடுத்தும் தீண்டாமை போன்ற சாதிய நடைமுறைகளை ஆதரித்தார்.

கடுமையான சமூக ஒதுக்கிவைப்பு மற்றும் பொருளாதார நெருக்கடியால் பாதிக்கப்பட்ட கீழ்சாதி விதவைகளுக்கு விகிதாசார ரீதியாக பயனளிக்கும் விதவை மறுமண சீர்திருத்தத்தை வித்யாசாகர் ஆதரித்தார்.

வங்காள மொழியில் நூல்களை மொழிபெயர்ப்பதன் மூலம், தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினர் உட்பட, சாமானிய மக்களுக்கு பண்டைய ஞானத்தைப் பரப்புவதற்காக அவர் பாடுபட்டார், இதன் மூலம் அறிவுசார் சமத்துவத்தை ஊக்குவித்தார். அவர் சமூக நீதியில் நம்பிக்கை கொண்டிருந்தார், சாதி அடிப்படையிலான பாகுபாட்டை நீக்கி அனைவருக்கும் சமத்துவத்தை ஊக்குவிக்கும் சீர்திருத்தங்களை ஆதரித்தார், சாதி ஒழிப்புக்கான முயற்சியில் பிற்கால இயக்கங்களில் செல்வாக்கு செலுத்தினார்.

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகரின் குறிப்பிடத்தக்க படைப்புகள்

வித்யாசாகரின் சமூக சீர்திருத்தப் படைப்புகளில் 1855 ஆம் ஆண்டில் விதவைகளின் மறுமண உரிமை குறித்த 'பிதோபபிவா', 1871 இல் பலதார மணம் தடை குறித்த 'பஹுபிவா' மற்றும் குழந்தை திருமணத்தின் குறைபாடுகள் குறித்த 'பால்யபிவா' ஆகியவை அடங்கும்.

வெளியிடப்பட்டு 160 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகியும், வித்யாசாகரின் போர்னா போரிச்சோய் (வங்காள எழுத்துக்களுக்கான அறிமுகம்) இன்னும் ஒரு வங்காள குழந்தைக்கு வழங்கப்பட்ட முதல் புத்தகமாகும்.

'போர்னோபோரிச்சாய்' என்பது 'கடிதத்திற்கான அறிமுகம்' என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது,

காளிதாசரின் சகுந்தலா உட்பட பல்வேறு சமஸ்கிருத நூல்களின் மொழிபெயர்ப்பும் வங்காள இலக்கியத்திற்கு அவர் அளித்த பங்களிப்புகளில் அடங்கும்.

உபகரமோனிகா மற்றும் பியாகரன் கௌமுதி ஆகிய இரண்டு புத்தகங்களும் கடினமான சமஸ்கிருத இலக்கணக் கருத்துக்களை வங்காள மொழியில் மொழிபெயர்த்தன.

அவரது வேறு சில படைப்புகளில் பின்வருவன அடங்கும்:

பீட்டால் பஞ்சவிஞ்சதி (1847)

வங்காள இதிஹாஸ் (1848)

ஜீவன்சரிதம் (1849)

மகாபாரதம் (1860)

சீதர் வனவாஸ் (1860)

பிராந்திவிலாஸ் (1869)

ஓடி அல்பா ஹோய்லோ (1873)

அபார் ஓடி அல்பா ஹோய்லோ (1873)

பிரஜாவிலாஸ் (1884)

ரத்னோபரிக்ஷா (1886)

பொதுமக்களுக்கு மலிவு விலையில் அச்சிடப்பட்ட புத்தகங்களை வெளியிடும் குறிக்கோளுடன் அவர் சமஸ்கிருத அச்சகத்தை நிறுவினார்.

அவர் "ஞாயிற்றுக்கிழமை" என்ற கருத்தை வாராந்திர விடுமுறையாகவும், மே மற்றும் ஜூன் மாதங்கள் கோடை விடுமுறையாகவும் அறிமுகப்படுத்தினார்.

வங்காள எழுத்துக்களை மீண்டும் கட்டியெழுப்பிய பெருமை அவருக்குச் சொந்தமானது. அவர் சமஸ்கிருத ஒலியன்களை நீக்கிவிட்டு, வங்காள எழுத்துருவை 12 உயிரெழுத்துக்கள் மற்றும் 40 மெய் எழுத்துக்களாக எளிமைப்படுத்தினார்.

எதிர்கால சந்ததியினர் சகிப்புத்தன்மை, கடின முயற்சி, நேர்மை, பொறுமை, விடாமுயற்சி, தைரியம், உறுதிப்பாடு மற்றும் வாழ்க்கைத் தத்துவத்தின் சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகளால் ஈர்க்கப்படுவதற்காக, வரலாறு முழுவதும் பல பிரபலமானவர்களின் வாழ்க்கை வரலாற்றுக் குறிப்புகளை அவர் தொகுத்தார்.

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர் முக்கிய உண்மைகள்

இந்திய மறுமலர்ச்சியில் ஈஸ்வர சந்திர வித்யாசாகர் ஒரு முக்கிய நபராக இருந்தார் . அவரைப் பற்றிய முக்கிய உண்மைகளைப் பார்ப்போம்.

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகரின் மரபு

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகரின் பங்களிப்புகள் அறிவொளி, கல்வி மற்றும் சமூக நீதியின் சின்னமாகும். அவரது நினைவு இந்திய சமூகத்தில் பொறிக்கப்பட்டுள்ளதால் அவரது கொள்கைகள் இன்றுவரை கடைப்பிடிக்கப்படுகின்றன; அவரது கொள்கைகள் நவீன இந்தியாவை வழிநடத்தியுள்ளன.

சமூக சீர்திருத்தங்கள்: முதல் விதவை மறுமணச் சட்டம் 1856 ஆம் ஆண்டு சட்டம், இரண்டாவது சட்டம் 1891 ஆகும், இது மணப்பெண்களின் குறைந்தபட்ச வயதை அதிகரித்தது, இதன் மூலம் குழந்தை திருமணத்தை எதிர்த்துப் போராடி பெண்களின் உரிமைகளை மேம்படுத்தியது.

கல்வி ஆதரவு: கல்வி ஆதரவு - குறிப்பாக பெண்கள் மற்றும் தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினருக்கான உலகளாவிய கல்வியை ஊக்குவித்தது; சமஸ்கிருதக் கல்லூரியை ஜனநாயகப்படுத்தியது மற்றும் பள்ளிகளை நிறுவியது.

சாதி மற்றும் சமத்துவம்: தீண்டாமை மற்றும் சாதி பாகுபாட்டை எதிர்த்துப் போராடினார், இந்தியாவில் சமூக நீதி இயக்கங்களை மாற்றினார், மேலும் காந்தி இந்திய சமூகத்தை ஊக்கப்படுத்திய தலைவர்களில் ஒருவர்.

கலாச்சார செல்வாக்கு: சமஸ்கிருத நூல்கள் வங்காள மொழியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டன, பாடத்திட்டம் நவீனமயமாக்கப்பட்டது, பகுத்தறிவு ஊக்குவிக்கப்பட்டது, இதன் மூலம் பாரம்பரியத்திற்கும் அறிவொளிக்கும் இடையில் சமநிலையைக் கொண்டு வந்தது. மரபுரிமையில் செல்வாக்கு செலுத்துதல்: அவரது கருத்துக்கள் இந்தியாவின் மதச்சார்பற்ற, சமத்துவ உணர்வைத் தொடர்ந்து வழிநடத்துகின்றன; வித்யாசாகர் கல்லூரி போன்ற கல்லூரிகளுக்கு அவரது பெயரிடப்பட்டது.